қатпа — болғыр. Қатпа ауруымен ауырғыр, қатпа келгір д.м. қарғыс. – Өй, қатпа бол, қ а т п а б о л ғ ы р! – деді жігіт бетіне баттасқан түйенің жынын сүртіп (С.Мұқанов, Жұмбақ жалау, 59). Қатпа құрт. Қатты құрт, қатып қалған құрт; майсыз құрт. Құрттың… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қатпа бота — Қ орда., Жал.) қатпа ауруымен ауырған бота … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қатпа — зат. Ішек қызметінің бұзылуынан үлкен дәрет жүрмей қалатын ауру … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
атпа — (Қ орда: Қарм., Сыр.) салмаға (қ.) су құю әдісі. А т п а атып талай күнді өткізіп едік, бұл күнде сирек Қ орда., Сыр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қатпа — 1. (Жамб., Шу; Түрікм., Красн.; Қост., Семиоз.; Қ орда, Жал.) түйенің ішегінен болатын ауру. Қ а т п а қара шыбын көп талағанда да болады (Жамб., Шу). Қ а т п а болған түйе іші өтіп, азық жеуден қалады Қ орда., Жал.). Қ а т п а түйені бураға… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
атпа найза — зат. көне Кәдімгі найзадан қысқарақ жеңіл найза; аңшылық құралы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қатпа келгір — (Түрікм., Таш.) түйеге айтылатын қарғыс. Үйдің жанында тұрған түйесін көрген жоқшы, бұл қ а т п а к е л г і рд і іздеп бармаған жеріміз қалмады, – деді (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қатпа тезек — (Түрікм., Таш.) қаңылтақ қабажақ тезек. Үйдің жанында бірнеше жерге қ а т п а т е з е к үйіліпті (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аққатпа — зат. Қойдың ұлтабарында болатын құрт … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
құрғатпа — (Гур., Маңғ.) түйе ауруының бір түрі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
